FAMILIEBAK

Ik ben geen automan. Nooit geweest ook. Mijn eerste auto was een Mitsubishi Colt uit 1995. Ik kocht de auto in 2005 voor 350 euro. Hij was rood. Althans, als je van de goede kant kwam aanlopen. Een van de deuren was dusdanig verkleurd door de zon, dat die eerder voor roze doorging. De Colt had geen airco, een radio met cassettespeler en een gigantische deuk rechtsvoor op de motorkap. Ik reed jaren probleemroos rond met dat ding en nam me voor dat ik nooit een luxere auto hoefde te rijden. Het hebben van een stationwagen, zo’n gezinsbak, was mijn ergste nachtmerrie.
De tijd kabbelde voort. Mijn vriendin en ik gingen samenwonen en we vonden het geen gek idee om eens te kijken naar een auto waarin we elkaar daadwerkelijk konden verstaan als we reden. Er kwam een Ford Fiesta. Gloednieuw, niet al te groot, maar van alle gemakken voorzien. ‘We lijken wel volwassen,’ zei mijn vriendin schertsend, ‘nu alleen nog een baby.’ We wisten niet dat ze toen al zwanger was.

Onze dochter BB werd geboren en met haar geboorte kwam ook alle babymeuk: Maxi-Cosi, kinderwagen, luiertas, bed, reiswieg, matras en wat niet al. Zodra we op pad gingen, zeulden we een hele inboedel mee. De wielen werden van het onderstel van de kinderwagen geklikt (anders paste het niet in de kofferbak) en de auto was tot de nok gevuld.

Regelmatig beklaagde mijn geliefde zicht over de beperkte ruimte in de Fiesta. ‘Als we ooit twee kinderen hebben past dat nooit,’ zei ze. ‘Jawel joh, komt goed,’ zei ik dan geruststellend, al wist ik dat ze natuurlijk gelijk had.

2,5 Jaar later. Onze oudste dochter groeide als kool en zo ook de buik van mijn verkering. Nummer twee was onderweg en daarmee ook de zorgen over de grootte van de auto. Ik had inmiddels de voordelen geproefd van het hebben van een luxere wagen. Ik besloot mijn broertje te raadplegen, die niet alleen verstand van auto’s heeft (hij werkt in de business), maar ook van kinderen (hij heeft er drie). ‘Ik denk dat ik een ideale auto voor je heb,’ zei hij, ‘wacht ik app de info.’ Ik kreeg een foto van een Volkswagen Golf Station.
Ik ben nog steeds geen automan. Zal het nooit worden ook. Ik rijd nu een stationwagen waar moeiteloos alle kinderzooi inpast en waar zelfs nog ruimte is voor een extra passagier tussen de uit de kluiten gewassen kinderstoeltjes. Het hebben van een familiebak is een droom die uitkomt.

Willem Bisseling is schrijver van het boek Vader op komst. Wat je als moderne vader kunt verwachten (en doen)! Hij is verloofd met Ezra en heeft twee dochters: Bente (3,5) en Doris (1)